Grieta illustratief

een leven met tekenen

Welkom op mijn website

Op deze site heb ik een belangrijk stuk van mijzelf in beeld gebracht. Mijn leven in tekeningen e.d. vanaf ongeveer zes jaar toen mijn talent zich openbaarde. Mijn pure linkshandigheid - zelden iemand gezien die zó consequent linkshandig is - was geen enkele belemmering daarin.
Nadat ik kennismaakte met een goede amateurfotograaf vroeg deze mij een zweefvlieg na te tekenen waarvan hij een kleuren macro opname voor mij in zwart/wit had gezet. Het resultaat plaats ik als contrast tussen de producten uit de eerste klas van de Lagere School. Daarnaast heeft hij heel veel van mijn bewaarde tekenwerk gefotografeerd. Waarna ik keuzes maakte en veel daarvan in mappen heb ondergebracht, die via links op deze pagina`s te bekijken zijn. Hiernaast ziet u een kleurproef die ikzelf vorm heb gegeven. Hiervan kunt u verder op deze site nog meer zien bij Grafische Vormgeving. Achteraf kan ik opmerken dat de ontplooiing van vooral het tekentalent misschien met een andere beroepskeuze beter tot zijn recht zou zijn gekomen(?) Nu is het mogelijk beperkter geweest in huwelijk, gezin, werk en door andere factoren. Als moeder/huisvrouw bleef ik freelance regelmatig werken aan diverse opdrachten. Sinds 1986 werd mijn creatieve talent zeven jaar heel breed als Grafisch Vormgever en tweeëntwintig jaar in de Buitenschoolse Opvang benut. Helaas (...) is in die periodes in mijn vrije tijd veel minder getekend dan de jaren daarvoor. Nu doe ik er alles aan om die liefde voor tekenen te laten gebeuren!

Creatieve herinneringen

In mijn woonplaats (badplaats) Callantsoog, heb ik van mijn vroegste jeugd af veel buiten gespeeld. Op het strand zijn er héél veel 2D én 3D zandfiguren gemaakt. Vaak dieren maar ook auto's of huizen, waar we tot de vloed opkwam, heerlijk in hebben gespeeld. En met stevige rietstengels of gewoon met mijn vingers fantasie tekeningen in stevig, nat zand gemaakt. In onze grote tuin werden hutten, schepen en woonwagens van gejut hout gebouwd, dat na gebruik weer netjes moest worden opgestapeld. Vaak speelde ik alleen of met buurjongens: een iets ouder buurmeisje was een boekenwurm, zij zat vaak binnen. Stoepkrijt was er in de jaren vijftig ook, wit en wat gelig van kleur. Kleurboeken en potloden waren thuis ook wel voorhanden. Maar gewoon wit papier om op te tekenen niet. Mijn vader besefte mijn "honger" wat dat betreft. Wat op zijn kantoortje in de prullenbak kon en een lege achterkant had, werd voor mijn kleine grijpstuivers bewaard. Yesss, ik kon met mijn fantasie uit de voeten ... handen dus. Nu ja, links met name. Rechts doet niet echt mee wat dat betreft.

De kleuterschool heb ik twee winters gevolgd in een dán leegstaand zomerhuis, eigendom van de vader van kleuterjuf Tiny. Van voorlezen kon ik eindeloos meedromend genieten!!! En vouwen, plakken, knippen en dergelijk gefröbel was aan kleine Grieta goed besteed :-)Als zesjarige ging ik naar de eerste klas in ons dorpsschooltje. Met ca. 350 inwoners in onze gemeente, vulden klas 1 & 2, klas 3 & 4 en klas 5 & 6 slechts 3 lokalen. Wat heb ik het getroffen met juf List. Zij kwam in de toen nog zeer strenge (!!!) wereld van rechtshandigen tot een belangrijke conclusie. Ik was in álles zo intens linkshandig en daarmee ook zeer creatief! Eerst moest ik het nog rechts proberen, maar dat was structureel geklungel, letterlijk en figuurlijk voor mij niet te hanteren. Ik mocht lekker linkshandig zijn. Inmiddels beseffend: wát een superstart voor de rest van mijn leven! Op de middelbare school vertelden enkele medeleerlingen dat hun linkermouw zelfs op hun rug werd vast gespeld, om toch vooral niet linkshandig te mogen zijn ... jammer ...

Klasgenootjes in het lokaal van de eerste en tweede klas (nu groep 3 en 4), keken graag naar mijn tekeningen. Zij vonden toen al dat die "anders, mooier en echter" waren. Dat lokaal had onder de hoge ramen als scheiding van een lange gang vijf kleine schoolborden, ca. 40 X 60 cm. Iedere week mochten op maandag bij toerbeurt vijf kinderen van dat lokaal tekeningen maken, die pas vrijdagmiddag werden weggeveegd. Iedere maandag vroeg de groep, of Grieta in ieder geval weer op het eerste bord mocht tekenen ... Dat werd een vaste gewoonte waar ik graag aan meewerkte. Het voelde zeker als bijzonder, ik herinner het mij als de dag van gister :-)
Mooi dat er een stapeltje taal- reken- en tekenschriftjes van de eerste paar klassen van de basisschool bewaard is gebleven. Wat mij bij het terugzien opviel is dat ik cijfers en letters a.h.w. niet schreef, maar tekende: zo mooi van vorm!

Een Pyjama Zweefvlieg, Episyrphus balteatus in potlood.....(2014)

Dat is mede de reden dat ik mijn boek "Kinderen, zand en water ... cement komt later" in 2005 naast auteur, illustrator en in eigen beheer uitgegeven, letterlijk met de hand heb geschreven. Met pseudoniem 'merel de meeuw', zoals ook op de omslag staat vermeld. Indien u geïnteresseerd bent: ISBN 90-806265-9-7. Vele andere tekeningen tot ongeveer de middelbare schooltijd zijn volop gemaakt, maar niet bewaard gebleven.
Met een knipoog noem ik mijn eerste "boek": Een blauw schrift vol belevenissen van twee tweelingen in het dorpje Callantsoog. Basis input kwam via mijn vijf jaar jongere broertje en zijn boezemvriendje. Twee onafscheidelijke witte koppies, waarvan velen dachten dat het een ondeugende tweeling betrof. De meisjes verzon ik erbij. In mijn herinnering was ik 9 à 10 jaar toen dat schrift vol werd geschrevenen en getekend. Bijna dagelijks, zéker wekelijks! Nu ben ik mij bewust, dat het een verslag is van wat er in die tijd in ons dorp voor basisschooljeugd te beleven was ... een stukje historie.

In 1962 ging ik op de fiets naar de ULO in Schagen. Vijf keer per week 12 km visa versa. Het aanbod van een "Mobylette" voor het laatste jaar heb ik afgeslagen: Ik kon nog wel een jaartje fietsen ;-) M.b.t. creativiteit herinner ik mij een aantal werkstukken van een werkweek, of andere grote opdrachten. Die zijn wél bewaard! Ook de "twee wekelijkse" productie van een soort infokrant. Met hulp van de conciërge gingen originelen door het kopieerapparaat. Er lagen altijd minimaal 25 exemplaren ter inzage in de kantine. Vriendin Simone maakte altijd zélf de kruiswoordpuzzels. Ik maakte het stripverhaal en indien van toepassing illustraties. Afwisselende andere wetenswaardigheden schreven wij. En/of leerlingen (soms leraren) leverden kopij aan. De "Griesimo", samenstelling van Grieta & Simone, heeft 3 schooljaren bestaansrecht gehad. In ons examenjaar was die intensieve productie jammer genoeg niet langer met het huiswerk te combineren.

Na de ULO wist ik wat na mijn middelbare school zou volgen. Het advies was naar de "Rietveld Academie": ik kon immers zo goed tekenen! Maar naar aanleiding van spelen in mijn jongere jeugd met zoveel verschillende materialen, koos ik voor de Academie voor Beeldende Vorming, de leraren opleiding "Middelloo" te Amersfoort. Om dáár feeling te krijgen met vooral de praktijk bij hout, metaal, textiele vormgeving, creatieve werkvormen, leer, klei ... en ja, ook tekenen. De tekenleraar zei: "Ik ga jou vele technieken leren, zoals bijvoorbeeld etsen. Aan het basistekentalent kom ik niet, jouw tekeningen hebben al een zéér eigen identiteit. Die moet je behouden!" Eerst heb ik nog 'even' het 4e en 5e jaar van de MMS gedaan, omdat mijn ULO diploma niet toereikend was voor de HBO opleiding van Middelloo.

In mijn herinnering van mijn 12e tot rond 16e jaar, heb ik huizen en interieurs ontworpen. De aanleiding was 'verliefdheid' op het zomerhuisje "Hans en Grietje". Donker hout, rood/witte luiken én de waranda geheel rondom. Dat laatste werd een ultieme wens voor mijn eigen huis ... later ;-) De huizen die ik ontwierp hadden vaak aan de achterkant een tot de grond doorlopend dak, waar ik met enige verscheidenheid op de begane grond twee kinderslaapkamers met een gang er tussen naar de achterdeur tekende. Daarboven een groot balkon, met ouderslaapkamer. Het leek mij supergaaf en op enige manier praktisch: was je na het buitenspelen binnen snel op je 'eigen plekkie'. Daarnaast heb ik wel 100 woonwagens ingedeeld en ingericht. Doelstelling? Geen idee. Conclusie: Ik had eventueel ook architect of interieurontwerper kunnen zijn (...)

Met betrekking tot tekening hiernaast: naar een foto van kleindochter die haar pony verzorgt, kreeg ik het advies "De foto is een groothoek opname van dichtbij. Daardoor is er een vertekening in het perspectief waardoor het paardenhoofd veel te groot lijkt t.o.v. het meisje". Zo zie je dat men kan blíjven leren. Door zijn kennis van fototechnieken maakte hij mij duidelijk, dat je zo`n foto in principe moet maken met de standaardwaarde 50mm om dit te voorkomen. Ook het standpunt moet kloppen. In dit geval had ik door de knieën moeten gaan. Leuk om dat samen te beredeneren en te (h)erkennen. Maar koppie (detail) is lief, toch?

Citaat van een kennis die meekijkt in het 'bouwproces' van deze site:
"Het tekeningetje hier links met de boot en de kranen is van ongeveer 1956. Het koppie hierboven is 2016. Daartussen zit heel veel op het gebied van tekenen, grafische vormgeving, handvaardigheid in het werken met houtdraaibank, metaal, keramiek, publicaties in kranten en niet te vergeten een eigen boek. Wat nou Fiep Westendorp of Rien Poortvliet of andere grote talenten? Met alle respect voor die kunstenaars maar DIT is Grieta Buis!! Pseudoniem "merel de meeuw", ook vastgelegd in een tekening als logo."